ΕΝΤΕΡΙΚΗ ΣΙΤΙΣΗ

ΣΙΤΙΣΗ ΜΕΣΩ ΡΙΝΟΓΑΣΤΡΙΚΟΥ ΚΑΘΕΤΗΡΑ

Ενδείξεις:

Πλεονεκτήματα:

•     Ευκολία στην τοποθέτηση.
•     Δεν χρειάζεται χειρουργείο.
•     Χαμηλό κόστος.
•     Επιτρέπει την χρησιμο-ποίηση σχεδόν όλου του γαστρ/κού σωλήνα.
•     Επιτρέπεται η χρήση φαρμάκων

Μειονεκτήματα:

•     Μεγαλύτερος κίνδυνος εισρόφησης, ιγμορίτιδας,
•     μέσης ωτίτιδας.
•     Απαιτείται έλεγχος της γαστρικής κένωσης.
•     Εύκολη μετακίνηση του καθετήρα

 

ΣΙΤΙΣΗ ΜΕΣΩ ΡΙΝΟΔΩΔΕΚΑΔΑΚΤΥΛΙΚΟΥ Ή ΡΙΝΟΝΗΣΤΙΔΙΚΟΥ ΚΑΘΕΤΗΡΑ

Ενδείξεις:

•     Προτιμάται για ασθενείς με υψηλό κίνδυνο εισρόφησης.
•     Γαστροπάρεση
•     Γαστρο-
•     οισοφαγική παλλινδρόμηση

Πλεονεκτήματα:

•     Μειώνεται ο κίνδυνος εισρόφησης.
•     Κατάλληλη για ασθενείς με γαστροπάρεση

Μειονεκτήματα:

•     Απαιτείται ενδοσκόπηση για την τοποθέτηση.
•     Δεν είναι δυνατόν να ελεγχθεί η γαστρική κινητικότητα.
•     Παρακάμπτεται το στομάχι.
•     Απαιτείται συνεχής σίτιση με αντλία.
•     Μπορεί να προκληθεί σύνδρομο dumping.
•     Μετακινούνται εύκολα από την θέση τους.
•     Κίνδυνος ιγμορίτιδας, μέσης ωτίτιδας.

 

 

ΣΙΤΙΣΗ ΜΕΣΩ ΓΑΣΤΡΟΣΤΟΜΙΑΣ

Ενδείξεις

•     Μακροχρόνια εντερική σίτιση.
•     Φυσιολογική λειτουργία γαστρεντερικού.
•     Όταν υπάρχει απόφραξη του ανώτερου γαστρεντερικού

Πλεονεκτήματα:

•     Διαλείπουσα /bolus διατροφή.
•     Τοποθέτηση λαπαρο-σκοπικά.
•     Αισθάνεται καλά ο ασθενής.
•     Μετακινείται δυσκολό-τερα σε σχέση με τους ρινογαστρικούς.

Μειονεκτήματα:

•     Αυξημένος κίνδυνος εισρόφησης σε ασθενείς υψηλού κινδύνου.
•     Απαιτείται φροντίδα της στοματικής κοιλότητας.
•     Συχνή μετακίνηση του σωλήνα.
•     Υπάρχει πιθανότητα ερεθισμού του δέρματος στο σημείο της επέμβασης.

ΣΙΤΙΣΗ ΜΕΣΩ ΝΗΣΤΙΔΟΣΤΟΜΙΑΣ
Ενδείξεις

•     Ενδείκνυται όταν είναι αδύνατη η πρόσβαση στο ανώτερο γαστρε-ντερικό.
•     ΄Αριστη εντερική κινητικότητα.

Πλεονεκτήματα:

•     Ελάττωση του κινδύνου εισρόφησης.
•     Η τοποθέτηση γίνεται λαπαροσκοπικά.
•     Μπορεί να παρακάμψει εμπόδια
•     του άνω γαστρ/κού.
•     Είναι δυσκολότερο να μετακινηθεί από τη θέση του σε σχέση με τους ND/NJ

Μειονεκτήματα:

•     Κίνδυνος ενδοπεριτονα-ϊκής διαρροής.
•     Απαιτείται χειρουργική
•     τοποθέτηση.
•     Κίνδυνος διάβρωσης του δέρματος γύρω από το σημείο επέμβασης.
•     Παρακάμπτεται το στομάχι.
•     Απαιτείται συνεχής σίτιση μέσω αντλίας.

ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ
Διάρροια (> 4 κενώσεις ή > 600ml/day)
Οφείλεται σε:

•     Ακατάλληλη θερμοκρασία του σκευάσματος
•     Πολύ γρήγορο ρυθμό χορήγησης του σκευάσματος
•     Βακτηριακή μόλυνση του σκευάσματος
•     Πολύ υψηλή οσμωτικότητα του σκευάσματος
•     Υπερανάπτυξη βακτηριδίων στο παχύ έντερο
•     Χορήγηση σκευασμάτων που μπορούν να προκαλέσουν διάρροιαΥπολευκωματιναιμία

Οδηγίες για την αντιμετώπιση της διάρροιας

•     Μείωση του ρυθμού χορήγησης
•     Χρησιμοποίηση αντλίας  και συνεχόμενη έκχυση
•     Το σκεύασμα να χορηγείται σε θερμοκρασία περιβάλλοντος
•     Επιλογή διαλύματος με μικρότερη οσμωτικότητα
•     Χρησιμοποίηση διαλυτών φυτικών ινών
•     Αντιμετώπιση της υπολευκωματιναιμίας
•     Χορήγηση αντιδιαρροϊκού φαρμακευτικού σκευάσματος εάν δεν αντενδείκνυται
•     Καθημερινή αλλαγή του συστήματος χορήγησης και των σωλήνων
•     Στο παλιό διάλυμα δεν πρέπει να προστίθεται ποτέ κάποιο «νέο» συμπληρωματικά
•     Διάρκεια χορήγησης έως 4-8 ώρες για διαλύματα που έχουν παρασκευαστεί στο νοσοκομείο ή στο σπίτι
•     Διάρκεια χορήγησης έως 24 ώρες για έτοιμα παρασκευάσματα